-
1 porobić
pf.2. (= popracować) pot. do some work.pf.1. (= pojawić się w większej ilości) appear in large amounts; na drogach porobiły się zaspy the roads were covered with snowdrifts.2. (= nabrać cech) become; porobili się z nich straszni nudziarze they've become a bunch of terrible bores; co się z tym/z nim porobiło! what has become of it/him!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porobić
-
2 poczynić
глаг.• сделать* * *сделать, произвести, предпринятьnaprawić, zreperować починить* * *poczyni|ć\poczynićony сов. сделать, произвести;\poczynić zakupy сделать покупки; \poczynić odpowiednie kroki предпринять соответствующие шаги, принять соответствующие меры;
\poczynić starania о coś похлопотать о чём-л.;\poczynić przygotowania do czegoś подготовиться к чему-л.;\poczynić postępy продвинуться вперёд
+ porobić, zrobić* * *poczyniony сов.сде́лать, произвести́poczynić zakupy — сде́лать поку́пки
poczynić odpowiednie kroki — предприня́ть соотве́тствующие шаги́, приня́ть соотве́тствующие ме́ры
poczynić starania o coś — похлопота́ть о чём-л.
poczynić przygotowania do czegoś — подгото́виться к чему́-л.
poczynić postępy — продви́нуться вперёд
Syn:
См. также в других словарях:
porobić — dk VIa, porobićbię, porobićbisz, porobićrób, porobićbił, porobićbiony 1. «wykonać wiele czegoś, jedno po drugim; dokonać wielu czynności; także o wielu osobach: zrobić coś» Porobić notatki z wykładu. Porobić porządki, sprawunki, zakupy,… … Słownik języka polskiego